Przedsiębiorcy, a także osoby fizyczne spotykają się z problematyką znaków towarowych na każdym kroku, choć nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, czym tak naprawdę jest znak towarowy i do czego służy. W dzisiejszym artykule przedstawimy krótką charakterystykę oraz sposoby ochrony znaków towarowych na terenie Polski i za granicą.
Definicja
Znak towarowy podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy o prawie własności przemysłowej. Wszystko, co umożliwia odróżnienie towaru jednego przedsiębiorcy od towarów lub usług innego i jednocześnie jest możliwe do przedstawienia w rejestrze w taki sposób, aby jednoznacznie ustalić przedmiot ochrony, jest uznawane za znak towarowy.
Co ważne, aby nadać ochronę, znak towarowy musi spełnić kilka kryteriów naraz:
-Musi odróżniać towar lub usługę przedsiębiorcy od innych przedsiębiorców;
-Musi nadawać się do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych;
-Ponadto musi być używany komercyjnie.
W szczególności za znaki towarowe można uznać rysunek, grafikę, litery, cyfry, kolory, formę przestrzenną, a także dźwięk. Znakiem towarowym może być zarówno logo, jak i nazwa firmy, etykieta produktowa czy grafika.
Dlaczego warto zastrzec znak towarowy?
Powodów, dla których warto zainteresować się skorzystaniem z lepszej ochrony własności intelektualnej, jest wiele. Jednak najważniejszym z nich jest posiadanie monopolu na znak towarowy, a także ochrona przed utratą tożsamości swojej marki.
Nierzadko zdarzają się sytuacje, w których osoby trzecie wbrew zasadom etyki rejestrują cudzy znak, przymuszając w ten sposób przedsiębiorcę do wykupienia licencji lub odkupienia ogółu praw autorskich majątkowych do znaku towarowego.
Ponadto podczas rejestracji przedsiębiorstwa w rejestrze CEiDG lub KRS urzędnicy nie badają w żaden sposób, czy nazwa firmy stanowi chroniony prawem znak towarowy, czy nie. Jedynym instrumentem do dochodzenia praw jest posiadanie certyfikatu urzędu patentowego. Dodać trzeba, że rejestr jest jawny, dlatego nikt nie może zasłaniać się niewiedzą w przypadku posługiwania się cudzym oznaczeniem.
Jak wygląda ochrona w Polsce?
Co prawda, niezarejestrowany znak towarowy ma pewną ochronę w Polskim systemie prawnym. Jednak ochrona ta nie jest mocna i nie determinuje znacznej odpowiedzialności dla sprawcy naruszeń. Ogólnymi przepisami zapewniającymi ochronę niezarejestrowanego znaku towarowego są:
–4310 Kodeksu Cywilnego;
–5 i 10 Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji;
–Ustawa o prawie autorskim;
Pomimo tego sądy skłaniają się ku temu, że przepisy te nie mogą zastępować ochrony wynikającej z przepisów o prawie własności intelektualnej. Dlatego niezmiernie ważne jest, aby zarejestrować znak towarowy, którym posługuje się przedsiębiorca. Dzięki temu skraca się czas przeznaczony na konflikt i proces sądowy, a także zwiększa konsekwencje prawne dla osób naruszających prawo.
Kto uzyska ochronę?
Prawo ochronne może uzyskać każdy, kto nabył prawo do znaku towarowego. Grono uprawnionych może być większe. Ustawa wyróżnia kilka grup podmiotowych:
–Wspólne prawo ochronne – Prawo przysługuje kilku osobom, które wspólnie zgłosiły znak;
–Wspólny znak towarowy – Prawo przysługujące członkom organizacji na podstawie przepisów prawa publicznego;
–Znak Gwarancyjny – Prawo przysługujące organizacji zrzeszającej lub osobom fizycznym
–Indywidualny znak towarowy – Prawo przysługujące wyłącznie jednemu podmiotowi.
Jak przygotować znak towarowy do rejestracji?
Nie każdy znak towarowy może zostać zarejestrowany. Kluczowe jest, aby jego charakter odróżniał go od innych. Ponadto musi dać się go przedstawić w rejestrze. Ustawa o prawie własności przemysłowej wymienia przesłanki, które bezwzględnie uniemożliwiają rejestrację znaku, a są nimi:
-Oznaczenie, którego nie da się odróżnić;
-Zgłoszenie oznaczenia w złej wierze lub w sprzeczności z zasadami dobrych obyczajów;
-Opisowe lub rodzajowe oznaczenie, które wskazuje na jakość, rodzaj towaru lub sposób wytworzenia;
-Oznaczenie wprowadzające w błąd co do charakteru towaru;
-Symbole Polski wykorzystane bez zgody państwa.
Ochrona krajowa i międzynarodowa
Znak towarowy można ochronić nie tylko w Polsce, ale również za granicą. Służą do tego trzy różne procedury. Każda z nich sprowadza się do złożenia odpowiedniego wniosku i opłaceniu go. Na tym etapie warto skorzystać ze wsparcia kancelarii prawnej lub rzecznika patentowego, który przygotuje dokumenty w odpowiedni sposób i złoży je w urzędzie. Ochrona obowiązuje w procedurze:
–Krajowej – Zgłoszenie wniosku w krajowym urzędzie patentowym w Warszawie;
–Regionalnej – procedura unijna, zgłoszenie należy wnieść do urzędu ds. własności Intelektualnej w Alicante;
–Międzynarodowej – tym sposobem ochrona może obowiązywać w wybranym wachlarzu krajów świata, zgłoszenia należy dokonać przez Biuro Światowej Organizacji Własności Intelektualnej w Genewie.
Po przejściu procedury, a także opłacenia wniosku uprawniony otrzymuje świadectwo rejestracji, które ma moc dokumentu urzędowego. Od tego momentu uprawniony posiada monopol na posługiwanie się zastrzeżonym znakiem towarowym.
